vrijdag 14 mei 2010

Hoihoi!
Ik verwaarloos deze blog echt, heel slecht! Het zal niet meer gebeuren. Zijn jullie ook zo'n fan van Taking the Stage? Ik heb het laatst afgekeken op internet. Ik ben echt verliefd op Carlton haha (L) Wat een lieverdje.

Zoals beloofd nog wat meer Londen foto's:


Met m'n neef


Overal stonden beschilderde olifantjes, voor het goede doel


Lekker uit eten


Voor het hotel


Living statue in Covent Garden

Ik heb het zo leuk gehad! Hier even een kort verhaaltje van de dagen:
We moesten supervroeg van huis weg, 3 uur 's nachts. Nou drama natuurlijk, ik sliep pas om 11 uur. Dus ik kwam echt verrot uit bed. Na een uurtje rijden waren we op het vliegveld en konden we inchecken. Heel lang gewacht en toen konden we vliegen. De vlucht ging echt super snel. We waren er om 7 uur. Toen gingen we onze tas ophalen en naar het station. We moesten met de trein naar het hotel. Dat duurde ook ongeveer een uur. We waren om 9 uur bij het hotel. Dan kan je natuurlijk nog niet inchecken dus wij gingen naar de Tower. Dat was op loopafstand. Daarna gingen we terug naar het hotel en konden we wat ontbijten.

Om 11 uur konden we eindelijk de kamer in. Ik was kapot! Toen hebben we maar een beetje gerelaxed, want het lijkt een snel reisje, maar je bent toch 7 uur onderweg. Ik heb van 1 tot 2 geslapen en werd nog verotter wakker dan die nacht. Maar ja, we moesten wel even wat gaan doen. We gingen naar de London Eye. We zijn er niet in geweest maar wel wat gedronken en lekker op het terrasje gezeten. Het was super lekker weer, warm zelfs! 2 uur later gingen we terug naar huis en eten in het hotel. Ik had geen zin om ergens uit eten te gaan, ik was zo moe! Dus na het eten ben ik naar bed gegaan. Lekker, denk je dan. Ja, als je vader niet snurkt! Jeetje, daar heb ik wakker van gelegen.

Maar goed, de volgende ochtend was ik weer redelijk fris, en gingen we mijn neef opzoeken. Na een snel ontbijtje sprongen we in de taxi. Dat duurde ongeveer een uur maar we hebben wel veel dingen gezien! Mooie gebouwen, wisseling van de wacht op Buckingham Palace, Hyde Park. Na een uur waren we er, dat had veel sneller gekunt maar het verkeer was eem ramp! M'n neef zou ons ophalen bij Starbucks. Toen we even stonden te wachten dacht ik, maar we zijn in Londen, op iedere hoek van de straat zit een Starbucks! Maar hij heeft ons gevonden.

We gingen een broodje eten, gelukkig maar want ik verging zowat van de honger! We gingen bij de Pret A Manger eten. Een goudmijntje. McDonalds heeft het overgekocht. Het is een broodjeszaak, waar ze alleen natuurlijke producten gebruiken. Super lekker! Als je weggaat scheiden ze het afval voor je en dat recyclen ze ook weer voor je. Daarna nam hij ons mee naar zijn kamer. Hij heeft er bijna geen ruimte maar hij woont er heerlijk. Hij is er voor 5 maanden geloof ik.

Daarna nam hij ons mee naar Oxford Street, hij werkt daar bij een hotel. We liepen Oxford Street in, wat een gigantische straat! We gingen wat drinken. Toen ging hij werken en ik had nog een doel. De Topshop vinden! Na een wandeling eindelijk gevonden! M'n vader ging wat drinken en ik ging lekker winkelen. Ik heb een leuk shirtje gekocht, zwart, bodystock, met een lage rug. En een gebloemd rokje.

We gingen weer terug naar het hotel. We vroegen of we ergens wat kleins konden eten in de buurt. Dat deden we, zie de foto hierboven. Toen liepen we een marktje op, superschattig, best leuke dingetjes, ik heb daar een leuk uilenkettinkje gekocht. Ze hadden er ook leuke kleren maar dat wou ik mijn vader niet aandoen. We gingen terug naar het hotel en ik kleedde me om in mn nieuwe outfit. Probeer maar is te passen bij de Topshop, wat een rij. Het paste gelukkig. We hadden nog niet echt gegeten dus we gingen naar beneden in de bar wat drinken. Er waren verder geen restaurants in de buurt dus hebben we in het hotel gegeten.

Na het eten heb ik mijn vriendje nog gebeld en nog even tv gekeken en gelezen. Toen was het bedtijd. De volgende ochtend moesten we om 12 uur het hotel uit. We hadden onze bagage achter gelaten in het hotel en gingen naar Covent Garden. Dat duurde even met de metro, maar we kwamen er. Druk! Er waren veel straat artiesten en ook die living statue. Er was ook nog een andere maar die ging vies doen mn zn tong ofzo haha. We hebben er ook souvenirs gekocht.

Ik zag de Jane Norman winkel dus ik wou even naar binnen. Papa ging wat drinken, hij vroeg de verkoopster waar hij wat kon drinken. Ze zei tegen me dat ze nog nooit zo'n vraag had gehad haha. Ik heb er een heel leuk roze jurkje gekocht. Toen ben ik nog even de winkelstraat ingelopen, en een gebloemd shirtje bij de Oasis gekocht. Ik had nog geld over maar was klaar met winkelen, ik wilde de weg niet kwijt raken haha! Dus ik ging naar de pub waar mn vader zat. Hij zat daar lekker wat te drinken dus ik ging toch nog even kijken of ik nog wat kon kopen. Maar ik zag niks leuks of het was te duur! Toen ging ik weer naar de pub en moesten we gaan. Weer terug met de metro, naar het hotel. De koffer ophalen en weer met de metro naar het station.

Op het station moet je echt goed kijken waar je heen moet. Het krioelt daar van de mensen, niet normaal! Maar de trein stond er al en we konden lekker gaan zitten. Eenmaal op het station was ik opzoek naar een prullebak, ze hebben nergens in Londen een prullebak! Dus ik moest naar het vliegveld lopen met een afvalzakje in mijn handen. Het was te druk op het vliegveld en we zagen een hele lange rij, we dachten dat we daar in moesten staan maar dat was niet zo. We brachten onze tassen was en gingen naar de handbagagecontrole. Mijn tas werd extra gecontroleerd, dat doen ze soms bij tassen, gewoon random. En mijn vader moest zijn schoenen uitdoen. Toen we bij de borden kwamen waar de gate nummers op zouden staan stond er overal: Please Wait. En bij de rest: cancelled. Mijn moeder had al gebeld, thuis krege ze een mailtje: sorry that your flight is cancelled. Dus ik raakte een beetje in paniek. We moesten nog een half uur wachten en mama belde weer. Toen zag ik dat München gecancelled was en wij moesten naar Dusseldorf. Ik was een haartje verwijderd van een paniekaanval. Ik kon wel janken. Na 10 minuten ongeveer kregen we gelukkig een gate! We konden dus vliegen! Het had wel me de aswolk te maken dus ik was wel een beetje bang. Toen we in het vliegtuig zaten kon ik alleen maar zeggen: oh ik ben zo blij! Op het vliegveld haalden we onze tassen weer op en konden we naar huis.

Eenmaal thuis zijn we nog een frietje gaan halen en alle verhalen aan mama verteld. Ze zij dat ik even naar boven moest. Had mijn vriendje daar een beertje en een kaartje neergelegt! Zo lief! Toen ben ik gaan douchen en naar bed. Ik wist niet dat mijn bed zo zacht was! Ik heb het echt geweldig gehad!

Kusss ♥

Geen opmerkingen:

Een reactie posten